Misschien denk je na het lezen van de titel, WTF?!
Rustig maar, het gaat niet om je fysieke kind…
Nee, het gaat om dat kind(tje) wat in jou zit, oftewel je innerlijk kind.
Misschien een term die je al kent of nu pas voor het eerst ziet, it’s all good. Het gene wat je moet weten is dat jij, ik en iedereen één of meerdere innerlijk kind(eren) in zich heeft.
Deze term heb ik niet verzonnen, maar het is een term die veel gebruikt wordt ik onder andere de parapsychologie. Het duidt aan dat er een getraumatiseerd deel in jou zit wat zichzelf heeft vastgezet vanuit jouw jeugd.
Nu kan je denken, shit, het woord trauma is gebruikt, dat is facking heftig! Mij is niks heftigs overkomen?! Toch???
Nu kan ik je helemaal gaan uitleggen wat trauma inhoud, maar de quick en dirty versie is dat het betekend dat iets wat je is overkomen niet op een goede manier door jou is verwerkt en het nog steeds in kleine of grote maten effect op jou heeft.
Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat je vroeger heul hard je teen had gestoten en dat een ouder tegen je zei: STEL JE NIET ZO AAN! Dat kan nu het effect hebben dat als je nu weer (hard) je teen stoot, je geen kick (durft) te geven…
Daar is dus een innerlijk kind deel gekwetst en heeft zichzelf vastgezet in jou systeem. Iedere keer als er een soort gelijke situatie zich afspeelt, komt het kindje weer naar boven. Er zijn echt ontelbare symptomen en situaties die zich kunnen afspelen waarin jouw innerlijk kind zich laat zien.
De key is het bewust worden van JOUW gedrag, de tijd nemen om dit aan te kijken en er wat mee te doen, zelfmeesterschap nemen van jouw leven.
Mocht je merken dat je bijvoorbeeld over onredelijk reageert op iets of dat je vaak iets oneindig groot maakt (jij doet ALTIJD dit of dat, IEDERE KEER gebeurt dit of dat) dan is dat vaak je innerlijk kind die ‘aan het woord’ is.
Neem, na de situatie, even de tijd om het voor jezelf door te nemen wat er nou gebeurde en bevestig het kind dat gezien wil worden. Blijf weg bij het uitleggen waarom je zus of zo deed, maar toon begrip, luister en geef het vertrouwen dat je er bent.
Dit kun je leren door te doen, tegen je innerlijk kind hardop te praten in de spiegel of, als hardop praten een beetje te raar voor je voelt, het op te schrijven. Omschrijf de situatie (wat er gebeurde) en hoe je zag dat jij reageerde. Kijk ook naar het stuk wat je erbij voelde.
Er hoeven geen antwoorden of verklaringen te komen. Alleen luisteren en herkennen. Later zal er een proces ontvouwen waar je erg dankbaar voor zal zijn.
Toch een steuntje nodig? Je weet me te vinden!
Aho ✌🏼